دعاییکه در سایت هفت قلم و دعا و ختم های مجرب و قرآنی برای شما عزیزان قرار دادیم آثار و برکات فراوان خواندن سوره واقعه در شب های جمعه در روایتی از امام جعفر صادق (ع) می باشد.

پرسش و پاسخ در تلگرام | Telegram


در ادامه مطلب همراه باشید.

با آرزوی قبولی طاعات و عبادات امیدواریم این دعا کارگشای مشکلات شما عزیزان باشد .

آثار و برکات فراوان خواندن سوره واقعه در شب های جمعه در روایتی از امام جعفر صادق (ع)
آثار و برکات فراوان خواندن سوره واقعه در شب های جمعه در روایتی از امام جعفر صادق (ع),خواص و فضیلت خواندن سوره واقعه برای رفع فقر و تنگدستی,خواص زیاد سوره واقعه مخصوص افزایش رزق و روزی,اثار زیاد خواندن مداوم سوره واقعه,مداومت در خواندن سوره واقعه برای دفع بلاها و آفات دنیا

آثار و برکات فراوان خواندن سوره واقعه در شب های جمعه در روایتی از امام جعفر صادق (ع)
امام جعفرصادق(ع): هرکس در شبهای جمعه
سوره واقعه را قرائت کند
خدا و خلق او را دوست میدارند و در دنیا تنگی و گدایی نبیند و آفتی از دنیا به وی نرسد و در آخرت از رفقای امیرالمومنین علی(ع) باشد

متن سوره واقعه با ترجمه :

۱
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِبه نام خدای بخشاینده مهربانإِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَهُچون قیامت واقع شود،۲لَیْسَ لِوَقْعَتِهَا کَاذِبَهٌکه در واقع، شدنش هیچ دروغ نیست ،۳خَافِضَهٌ رَّافِعَهٌگروهی را خوار کننده است و گروهی را برافرازنده۴إِذَا رُجَّتِ الْأَرْضُ رَجًّاآنگاه که زمین به سختی بلرزد،۵وَبُسَّتِ الْجِبَالُ بَسًّاو کوهها به تمامی متلاشی شوند،۶فَکَانَتْ هَبَاء مُّنبَثًّاو چون غباری پراکنده گردند،۷وَکُنتُمْ أَزْوَاجًا ثَلَاثَهًشما سه گروه باشید:
۸فَأَصْحَابُ الْمَیْمَنَهِ مَا أَصْحَابُ الْمَیْمَنَهِیکی اهل سعادت، اهل سعادت چه حال دارند ?
۹وَأَصْحَابُ الْمَشْأَمَهِ مَا أَصْحَابُ الْمَشْأَمَهِدیگر، اهل شقاوت اهل شقاوت چه حال دارند ?
۱۰وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَسه دیگر، آنها که سبقت جسته بودند و اینک پیش افتاده اند۱۱أُوْلَئِکَ الْمُقَرَّبُونَاینان مقربانند،۱۲فِی جَنَّاتِ النَّعِیمِدر بهشتهای پر نعمت۱۳ثُلَّهٌ مِّنَ الْأَوَّلِینَگروهی از پیشینیان ،۱۴وَقَلِیلٌ مِّنَ الْآخِرِینَو اندکی از آنها که از پی آمده اند،۱۵عَلَى سُرُرٍ مَّوْضُونَهٍبر تختهایی مرصع ،۱۶مُتَّکِئِینَ عَلَیْهَا مُتَقَابِلِینَرو به روی هم بر آنها تکیه زده اند۱۷یَطُوفُ عَلَیْهِمْ وِلْدَانٌ مُّخَلَّدُونَپسرانی همواره جوان گردشان می چرخند،۱۸بِأَکْوَابٍ وَأَبَارِیقَ وَکَأْسٍ مِّن مَّعِینٍبا قدحها و ابریقها و، جامهایی از شرابی که در جویها جاری است۱۹لَا یُصَدَّعُونَ عَنْهَا وَلَا یُنزِفُونَاز نوشیدنش نه سر درد گیرند و نه بیهوش شوند۲۰وَفَاکِهَهٍ مِّمَّا یَتَخَیَّرُونَو میوه هایی که خود بر می گزینند۲۱وَلَحْمِ طَیْرٍ مِّمَّا یَشْتَهُونَو گوشت پرنده هر چه بخواهند۲۲وَحُورٌ عِینٌو حوران درشت چشم ،۲۳کَأَمْثَالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَکْنُونِهمانند مرواریدهایی در صدف۲۴جَزَاء بِمَا کَانُوا یَعْمَلُونَهمه به پاداش کارهایی که می کرده اند۲۵لَا یَسْمَعُونَ فِیهَا لَغْوًا وَلَا تَأْثِیمًادر آنجا نه سخن لغو شنوند و نه گناه آلود۲۶إِلَّا قِیلًا سَلَامًا سَلَامًاجز یک سخن : سلام ، سلام۲۷وَأَصْحَابُ الْیَمِینِ مَا أَصْحَابُ الْیَمِینِاما اصحاب سعادت ، اصحاب سعادت چه حال دارند ?
۲۸فِی سِدْرٍ مَّخْضُودٍدر زیر درخت سدر بی، خار،۲۹وَطَلْحٍ مَّنضُودٍو درخت موزی که میوه اش بر یکدیگر چیده شده ،۳۰وَظِلٍّ مَّمْدُودٍو سایه ای دایم ،۳۱وَمَاء مَّسْکُوبٍو آبی همواره جاری ،۳۲وَفَاکِهَهٍ کَثِیرَهٍو میوه ای بسیار،۳۳لَّا مَقْطُوعَهٍ وَلَا مَمْنُوعَهٍکه نه منقطع می گردد و نه کس را از آن بازدارند۳۴وَفُرُشٍ مَّرْفُوعَهٍو زنانی ارجمند۳۵إِنَّا أَنشَأْنَاهُنَّ إِنشَاءآن زنان را ما بیافریدیم ، آفریدنی۳۶فَجَعَلْنَاهُنَّ أَبْکَارًاو دوشیزگان ساختیم۳۷عُرُبًا أَتْرَابًامعشوق همسران خویشند،۳۸لِّأَصْحَابِ الْیَمِینِبرای اصحاب سعادت۳۹ثُلَّهٌ مِّنَ الْأَوَّلِینَگروهی از پیشینیان ،۴۰وَثُلَّهٌ مِّنَ الْآخِرِینَو گروهی که از پی آمده اند۴۱وَأَصْحَابُ الشِّمَالِ مَا أَصْحَابُ الشِّمَالِاما اصحاب شقاوت ، اصحاب شقاوت چه حال دارند ?
۴۲فِی سَمُومٍ وَحَمِیمٍدر باد سموم و آب، جوشانند۴۳وَظِلٍّ مِّن یَحْمُومٍدر سایه ای از دود سیاه ،۴۴لَّا بَارِدٍ وَلَا کَرِیمٍنه سرد و نه خوش۴۵إِنَّهُمْ کَانُوا قَبْلَ ذَلِکَ مُتْرَفِینَاینان پیش از این در ناز و نعمت بودند۴۶وَکَانُوا یُصِرُّونَ عَلَى الْحِنثِ الْعَظِیمِو بر گناهان بزرگ اصرار می ورزیدند۴۷وَکَانُوا یَقُولُونَ أَئِذَا مِتْنَا وَکُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَئِنَّا لَمَبْعُوثُونَو می گفتند: آیا زمانی که ما مردیم و خاک و استخوان شدیم باز هم ما رازنده می کنند،۴۸أَوَ آبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَیا نیاکان ما را ?
۴۹قُلْ إِنَّ الْأَوَّلِینَ وَالْآخِرِینَبگو: همه را، آنان که از پیش بوده اند و آنها که از پی شان آمده بودند،۵۰لَمَجْمُوعُونَ إِلَى مِیقَاتِ یَوْمٍ مَّعْلُومٍهمه در وعده گاه آن روز معین خواهند بود۵۱ثُمَّ إِنَّکُمْ أَیُّهَا الضَّالُّونَ الْمُکَذِّبُونَآنگاه شما ای گمراهان تکذیب کننده ،۵۲لَآکِلُونَ مِن شَجَرٍ مِّن زَقُّومٍاز درختان زقوم خواهید خورد،۵۳فَمَالِؤُونَ مِنْهَا الْبُطُونَو شکمهای خود را پر خواهید کرد۵۴فَشَارِبُونَ عَلَیْهِ مِنَ الْحَمِیمِو بر سر آن آب جوشان خواهید نوشید۵۵فَشَارِبُونَ شُرْبَ الْهِیمِچنان می نوشید که شتر تشنه آب می نوشد۵۶هَذَا نُزُلُهُمْ یَوْمَ الدِّینِاین است غذایشان در روز جزا۵۷نَحْنُ خَلَقْنَاکُمْ فَلَوْلَا تُصَدِّقُونَما شما را آفریده ایم ، پس چرا تصدیق نمی کنید ?
۵۸أَفَرَأَیْتُم مَّا تُمْنُونَآیا آن منی را که بیرون می ریزید دیده اید ?
۵۹أَأَنتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخَالِقُونَآیا شما او را می آفرینید یا ما آفریننده ایم ?
۶۰نَحْنُ قَدَّرْنَا بَیْنَکُمُ الْمَوْتَ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِینَما مرگ را بر شما مقدر ساختیم و ناتوان از آن نیستیم که۶۱عَلَى أَن نُّبَدِّلَ أَمْثَالَکُمْ وَنُنشِئَکُمْ فِی مَا لَا تَعْلَمُونَبه جای شما قومی همانند شما بیاوریم و شما را به صورتی که از آن بی، خبرید از نو بیافرینیم۶۲وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ النَّشْأَهَ الْأُولَى فَلَوْلَا تَذکَّرُونَشما از آفرینش نخست آگاهید، چرا به یادش نیاورید ?
۶۳أَفَرَأَیْتُم مَّا تَحْرُثُونَآیا چیزی را که می کارید دیده اید ?
۶۴أَأَنتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَآیا شما می رویانیدش یا ما رویاننده ایم ?
۶۵لَوْ نَشَاء لَجَعَلْنَاهُ حُطَامًا فَظَلَلْتُمْ تَفَکَّهُونَاگر می خواستیم خاشاکش می ساختیم تا در شگفت بمانید۶۶إِنَّا لَمُغْرَمُونَگویند: ما ثروت بر باد دادگانیم ،۶۷بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَما بی نصیب ماندگانیم۶۸أَفَرَأَیْتُمُ الْمَاء الَّذِی تَشْرَبُونَآیا آبی را که می نوشید دیده اید ?
۶۹أَأَنتُمْ أَنزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنزِلُونَآیا شما آن را از ابر فرو می فرستید یا ما فرو فرستنده ایم ?
۷۰لَوْ نَشَاء جَعَلْنَاهُ أُجَاجًا فَلَوْلَا تَشْکُرُونَاگر، می خواستیم آن را تلخ می گردانیدیم پس چرا سپاس نمی گویید ?
۷۱أَفَرَأَیْتُمُ النَّارَ الَّتِی تُورُونَآیا آن آتشی را که می افروزید دیده اید ?
۷۲أَأَنتُمْ أَنشَأْتُمْ شَجَرَتَهَا أَمْ نَحْنُ الْمُنشِؤُونَآیا درختش را شما آفریده اید یا ما آفریننده ایم ?
۷۳نَحْنُ جَعَلْنَاهَا تَذْکِرَهً وَمَتَاعًا لِّلْمُقْوِینَما آن را هشداری و برای مسافران رهنورد، متاعی ساختیم۷۴فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّکَ الْعَظِیمِبه نام پروردگار بزرگ خود تسبیح گوی۷۵فَلَا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُومِپس سوگند به غروبگاه ستارگان۷۶وَإِنَّهُ لَقَسَمٌ لَّوْ تَعْلَمُونَ عَظِیمٌو این سوگندی است اگر بدانید بزرگ۷۷إِنَّهُ لَقُرْآنٌ کَرِیمٌهر آینه ، این قرآنی است گرامی قدر،۷۸فِی کِتَابٍ مَّکْنُونٍدر کتابی مکنون۷۹لَّا یَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَکه جز، پاکان دست بر آن نزنند۸۰تَنزِیلٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِینَنازل شده از جانب پروردگار جهانیان است۸۱أَفَبِهَذَا الْحَدِیثِ أَنتُم مُّدْهِنُونَآیا این سخن را دروغ می انگارید ?
۸۲وَتَجْعَلُونَ رِزْقَکُمْ أَنَّکُمْ تُکَذِّبُونَو نصیب خود را در دروغ انگاشتن آن قرار می دهید ?
۸۳فَلَوْلَا إِذَا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَپس چرا آنگاه که جان به گلوگاه رسد،۸۴وَأَنتُمْ حِینَئِذٍ تَنظُرُونَو شما در این هنگام می نگرید، تکذیب نمی کنید ?
۸۵وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنکُمْ وَلَکِن لَّا تُبْصِرُونَما از شما به او نزدیک تریم ولی شما نمی بینید۸۶فَلَوْلَا إِن کُنتُمْ غَیْرَ مَدِینِینَاگر قیامت را باور ندارید،۸۷تَرْجِعُونَهَا إِن کُنتُمْ صَادِقِینَاگر راست می گویید، بازش گردانید۸۸فَأَمَّا إِن کَانَ مِنَ الْمُقَرَّبِینَ، اما اگر از مقربان باشد،۸۹فَرَوْحٌ وَرَیْحَانٌ وَجَنَّهُ نَعِیمٍبرای اوست آسایش و روزی و بهشت پر نعمت۹۰وَأَمَّا إِن کَانَ مِنَ أَصْحَابِ الْیَمِینِو اما اگر از اصحاب سعادت باشد:
۹۱فَسَلَامٌ لَّکَ مِنْ أَصْحَابِ الْیَمِینِپس تو را از اصحاب سعادت سلام است۹۲وَأَمَّا إِن کَانَ مِنَ الْمُکَذِّبِینَ الضَّالِّینَو اما اگر از تکذیب کنندگان گمراه باشد،۹۳فَنُزُلٌ مِّنْ حَمِیمٍبه آب جوشان مهمانش کنند،۹۴وَتَصْلِیَهُ جَحِیمٍو به دوزخش در آورند۹۵إِنَّ هَذَا لَهُوَ حَقُّ الْیَقِینِاین سخن سخنی راست و یقین است۹۶فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّکَ الْعَظِیمِ


پس به نام پروردگار بزرگت تسبیح گوی.